زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

لفظ تثنیه





لفظ تثنیه، لفظ دلالت کننده بر دو فرد از یک ماهیت است.


۱ - تعریف



لفظ تثنیه ، لفظی است که بر دو فرد از یک ماهیت دلالت می‌کند و علامت آن در عربی «الف و نون» در حالت رفع، و «یا و نون» در حالت نصب و جر است.
مانند: «جاء زیدان» و «رایت زیدین» و «مررت بزیدین».

۲ - استعمال لفظ تثنیه و اراده معانی



در این که آیا استعمال لفظ تثنیه و جمع و اراده معانی متعدد از آنها جایز است یا نه، اختلاف وجود دارد؛ عده‌ای از اصولیون آن را جایز دانسته و برخی دیگر به عدم جواز آن رای داده‌اند.
[۴] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۲۴.


۳ - عناوین مرتبط



استعمال لفظ تثنیه در معانی متعدد.

۴ - پانویس


 
۱. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۲۱۱.    
۲. الذریعة الی اصول الشریعة، علم الهدی، علی بن حسین، ج۱، ص۲۲۹.    
۳. معالم الدین و ملاذ المجتهدین، صاحب معالم، حسن بن زین الدین، ص۴۰.    
۴. فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۲۴.
۵. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۵۶.    
۶. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۴۱.    


۵ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۱، برگرفته از مقاله «لفظ تثنیه»۶۷۱.    


رده‌های این صفحه : الفاظ مفرد




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.